Waarom pijn en een symfonieorkest niet zo van elkaar verschillen

Waarom pijn en een symfonieorkest niet zo van elkaar verschillen

7 min. leestijd

Louis

Louis Zantema

5 januari 2020

Louis is GZ-Psycholoog met een grote passie voor gaming. Een speltraining die therapie biedt is het meest waardevolle wat je dan kunt ontwikkelen: juist voor pijnklachten, die zich op het interessante snijvlak van lichaam en geest bevinden. Zijn streven is zichzelf als therapeut overbodig te maken.

Als iets zich moeilijk laat voorspellen, zijn het lang durende pijnklachten. Meestal pijnklachten die al langer dan drie maanden duren. De ene dag kun je je goed inspannen en lijkt het de pijn niet te verergeren, een andere dag kun je (bijna) niets. Soms heb je veel pijn na een bepaalde activiteit, een andere keer lijkt het mee te vallen. Hoe kan dit?


Waar we inmiddels achter zijn gekomen, is dat er heel veel aanleidingen kunnen zijn die ervoor kunnen zorgen dat de pijn op onvoorspelbare momenten op kan komen. Een bepaalde herinnering, gedachte, activiteit of zelfs geur kan ervoor zorgen dat je pijnsysteem (over)actief wordt!

Een vergelijking die hier meer inzicht in kan geven is die van het symfonieorkest. Als het orkest een melodie vaak oefent, wordt het hier steeds beter in. Alle leden van het orkest oefenen het stuk zo vaak dat ze het bijna wel kunnen dromen. De bladmuziek is bijna niet meer nodig en het hele orkest kan het stuk steeds mooier en opzwepende spelen.
In ieder van ons hersenen zit ook een soort ‘symfonieorkest’. Als we fietsen speelt het orkest de fietsmelodie, als we werken de werkmelodie en als we slapen de slaapmelodie. Als we pijn hebben, speelt het orkest de pijnmelodie. 

Iedere keer dat je pijn hebt, speelt het orkest de pijnmelodie en wordt het beter in het spelen van die melodie! Zo goed zelfs, dat alleen de triangel maar hoeft te klinken en de rest van het orkest de melodie al oppakt. En de figuurlijke triangel kun je dus vergelijken met bijvoorbeeld een negatieve gedachte over pijn (‘Als het maar niet erger wordt als ik….’).

Hoe langer we pijn hebben, hoe beter het orkest de pijnsymfonie leert spelen. Om pijn te verminderen zullen we het orkest dan ook andere melodieën moeten leren spelen!

Een nieuwe melodie

Je voorstellen dat jouw orkest de pijnsymfonie (alweer) speelt is een goede eerste stap. Bedenk welke melodie je jouw orkest wil laten spelen om de pijnmelodie te verdringen! Dat werkt het best wanneer:

  1. De andere activiteit veel aandacht van je vraagt
  2. Je andere activiteit jouw plezier geeft
  3. Je voor de andere activiteit in beweging moet komen, of erg creatief is

Kortom, om jouw orkest de pijnsymfonie af te leren helpt het om in beweging te komen of een (creatieve) hobby op te pakken. Als het je plezier geeft, is het orkest nog veel sneller bij de nieuwe melodie! En hoe langer het orkest de pijnsymfonie niet kan oefenen, des te slechter worden ze in het spelen ervan. Wat jouw pijn weer positief beïnvloed.

Deel dit artikel