Brandon komt mijn spreekkamer binnen. Hij doet zijn mond open en verklaart: ‘Ik heb slecht nieuws voor de farmaceutische industrie.’ Hoe komt dat? Ik vraag het hem. Nou, ik heb de afgelopen drie weken 70% van mijn morfine verminderd!’, zegt hij met gepaste trots. 

Misschien leef jij met pijn, of ken je mensen zoals Brandon. Chronische pijn is namelijk de realiteit voor 1,5 miljard mensen wereldwijd. Het is ook een van de belangrijkste oorzaken van werkloosheid.  En daar houdt het verhaal niet op. Naast het feit dat de pijn zelf een ernstig probleem is, hebben het gebrek aan goede behandelingsmogelijkheden en de medicalisering van de pijn in gang gezet wat nu ‘de pijnepidemie’ wordt genoemd. 

Mag niemand meer pijn lijden?

De culturele opvatting dat ‘niemand aan pijn mag lijden’ heeft zich verspreid. Gestart in de Verenigde Staten in de jaren ’90, zien we een visie die heeft geleid tot ernstige medicalisering. In de pogingen om ‘van alle pijn af te komen’ heeft het voorschrijven van medicijnen voor pijn een vlucht genomen. Dit leidde in 2016 alleen al in de VS tot naar schatting 42 duizend sterfgevallen per jaar. Operaties met beperkt bewijs vonden plaats, zo vaak dat ‘failed surgery syndrome’ een echt iets werd. Dat is chronische pijn waar een (teveel aan) operaties een rol in speelt. Onze culturele kijk op pijn is verschoven van een probleem dat we zelf konden oplossen, naar een probleem dat vooral door iemand of iets anders zou moeten worden opgelost. 

Gelukkig zien we een verschuiving in perspectief. Mensen beginnen in te zien dat het snel oplossen van complexe problemen en het medicaliseren van pijn niet heeft geleid tot duurzame oplossingen. Het bewijs dat je de pijn kunt verminderen door mensen te leren hoe hun pijn werkt en hen te trainen in het omgaan met pijn, groeit. Zelf eigenaar worden van pijnprobleem en trainen om hier zelf ook uit te komen. Dit vermindert niet alleen de pijn, maar zorgt er ook voor dat het leven weer meer waarde krijgt.

Wat als medicatie geen lange termijn oplossing biedt?

De vraag is dan: hoe train je pijn makkelijk en toegankelijk? Dat kan op verschillende manieren. Een voorbeeld is deze blog, door een goede (fysiotherapeut) te vinden of door samen met vrienden bepaalde activiteiten op te pakken die zowel plezier geven als goed zijn voor je conditie. In lijn met onze missie om mensen met chronische pijn wereldwijd op te leiden en te trainen, hebben we zelf een digitale reis gemaakt. Een reis door ons eigen zenuwstelsel, die plaatsvindt in Virtual Reality. Onderwijzen over pijn, maar nog belangrijker: actief trainen en opnieuw bedraden van de hersenen om pijn anders waar te nemen. Om vaardigheden te herwinnen die mensen de controle over pijn teruggeven en hun problemen weer in handen krijgen. Gebruik maken van Virtual Reality om de invloed van de training op de emotionele delen van onze hersenen te optimaliseren. 

Brandon was een van de eersten die profiteerde van Reducept, maar zal zeker niet de laatste zijn. Op naar een toekomst waarin we zelf weer controle krijgen over de pijn.