Het kan lastig zijn om te leren over pijn. Als we leren hoe pijn werkt, zien we dat we zelf veel invloed kunnen hebben op ons pijn. Maar, dat kan ook het gevoel geven dat we het eerder niet goed gedaan hebben.

Een tijdje terug zei een mevrouw die al zeven jaar pijnklachten had na een stuk uitleg: ‘Dus het is allemaal mijn eigen schuld?’ Nadat ik verteld had hoe het brein werkt bij pijn. 

Het gaat niet om schuld

‘Ik vind niet dat het om schuld gaat’, gaf ik aan. ‘Het ontstaan van pijn gebeurt onbewust en vaak automatisch. Toen het gebeurde, heb je gereageerd zoals je dacht dat goed was. Je hebt niet bewust aan je pijn gewerkt zodat je je baan kon kwijtraken. En daarnaast, volgens mij schiet niemand er iets mee op om zichzelf extra op zijn kop te zitten - die jaren van pijn zijn al erg genoeg…’

En zo voel ik het nog. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die express pijnklachten probeerde te krijgen. Om met schuld dan nog een extra schepje er bovenop te doen lijkt mij zinloos.

Verantwoordelijkheid 

Dus geen schuld. Maar wel verantwoordelijkheid. Kennis over pijn laat zien dat we er zelf invloed op kunnen hebben. Met de kennis over pijn krijg je gereedschappen aangereikt die maken dat de invloed op je eigen leven toenemen. Tools om je gedachten, gevoelens, gedrag en aandacht stukje voor stukje mee te verbeteren. Tools om jezelf te ontwikkelen als persoon - en daarmee je eigen invloed te vergroten.

En die verantwoordelijkheid moet genomen worden. Als niemand jouw pijn nog weg heeft kunnen nemen, bestaat de kans dat dat niet zomaar gaat gebeuren. Wat als alle omstandigheden van het leven het probleem erger hebben gemaakt? Dan is het tijd om de omstandigheden niet meer jouw pijn te laten bepalen. Zelf invloed krijgen op je pijn.

De lange weg

Hoe vreemd het ook klinkt, kan dat ook pijnlijk zijn. Iedereen hoopt op een snelle oplossing voor zijn of haar pijn. Dat een dokter, of andere behandelaar, er wat aan doet. Dat het over gaat als je maar lang genoeg wacht. Om te beseffen dat je een lange weg van ontwikkeling te wachten staat is dan niet het leukste nieuws. Tot je achteraf beseft wat die ontwikkeling je gegeven heeft….